Zon, strand en kroketten, maar geen Costa del Sol!
31 Augustus 2012 | ,
12/8 Het was een redelijk onrustige nachtrit naar Puno (nog in Peru), waar we om 5.00u 's nachts voor 2 uur de bus uit moesten om onduidelijke redenen. Daarna de grens over, door naar Copacabana (Bolivia dus), wat vrij soepel verliep. Daar aangekomen een heel mooi en rustig hostel gevonden, genaamd 'la cupola'. De hele middag in de hangmat liggen lezen/slapen en daarna voortreffelijk gegeten in het restaurant.
13/8 Beetje rondgelopen en ontbeten in het dorpje. Copa is interessant om 2 hoofdredenen: het ligt aan het Titicaca-meer (met ong. 4000m het hoogste navigeerbare meer, wat dat ook moge zeggen) én je hebt hier traditionele auto inzegening. Je ziet hier hele straten vol versierde auto's die staan te wachten op een beschermende zegen van de lokale priester. We hebben deze handeling zelf niet gezien, maar t schijnt dat de priester het geld sneller onder zijn gewaad weggestopt dan hij 'Ave Maria' kan zeggen. ;-)
's Avonds weer gegeten in het hostel: de lokale 'trucha', verse forel uit lake titicaca is fantastisch! De moussaka die Jesse had, viel iets minder goed... 's Avonds een matige film (Wallstreet) gekeken, samen met een stel andere Nederlanders.
14/8 aiiii, het zat er al een tijdje aan te komen, maar het was nu echt mis met Jesse' s buik. De hele dag lag hij op bed ofwel zat hij op de wc. Maar goed dat we in zo'n fijn hostel zaten... Doortje is dus in haar eentje gaan rondlopen in het dorp, de kathedraal wezen bezoeken, wat gaan relaxen in de zon, etc. Gelukkig bleek van het Nederlandse stel, met wie we eerder film keken, de jongen huisarts te zijn. Hij gaf aan het eind van de dag een antibioticum, dat zou moeten helpen.
15/8 Inderdaad was Jesse flink opgeknapt van dat ene pilletje. Op ons gemakje ontbeten en daarna Copa in geweest. Op een terrasje gezeten, bij de kathedraal kaarsjes aangestoken in een mysterieus-heilig aanvoelen hol, geïnformeerd naar een trip naar Isla del Sol (op het Titicaca-meer) en boodschappen gedaan. Ons hostel had een goed geoutilleerde keuken, dus we konden zelf koken. Bij terugkomst in het hostel ontmoetten we een paar aardige Belgen, Thilbault en Emily, die een jaar met de auto in Zuid-Amerika rondtrekken. Hun zus, Iris, reisde ook tijdelijk mee. Het klikte gelijk en we kwamen op het idee gezamenlijk in de jacuzzi van het buurhostel te duiken. Geniaal plan, zo bleek. Het uitzicht over het Titicaca-meer was prachtig en het water was superwarm: zalig, want het wordt hier 's avonds koud! Na het badderen zijn we aan het kokkerellen geslagen. Heerlijk om weer eens een zelfgemaakte pasta met tonijn te kunnen eten! De andere Nederlanders hadden ons geïnspireerd om als dessert apple crumble te maken, die we samen met de Belgen oppeuzelen. Wat een heerlijke maaltijd!
16/8 Vroeg op en samen met onze Belgische vrienden de boot genomen naar het noorden van isla del sol, ong. 2,5u varen het Titicaca-meer op vanaf Copacabana. Hier mooi gewandeld; het is een prachtig eiland met een relaxte eiland-vibe. Wat inka ruïnes bekeken en vervolgens de boot terug, via de floating islands. Dit waren in dit geval nogal toeristisch uitgevallen vlotten van riet waar je wat kon eten of drinken. Niemand vond dit echt interessant, dus waren we zo weer weg. Terug in Copa boodschappen gedaan op de lokale markt en daarna nogmaals lekker pasta gekookt in het hostel met wederom apple crumble toe. Goddelijk! Na de maaltijd de hele avond zitten kletsen met een aardige Fransoos: interessant en gezellig.
17/8 Uitgeslapen en daarna onze tassen ingepakt, uitgebreid ontbeten en daarna pannenkoeken gebakken voor de lunch (we hadden nog ingrediënten over van de apple crumble taart...) Eindelijk weer wat tijd genomen om ons weblog bij te werken en daarna wat gelezen. Toen kwamen de Belgen terug van isla del sol en konden we met hen meerijden naar la Paz. Avontuur hoor, met een eigen auto door Zuid-Amerika crossen! Je wordt natuurlijk vaak aangehouden door al dan niet corrupte agentjes, moet zwaar onderhandelen of geluk hebben mbt de benzineprijs (als gringo betaal je anders 2,5X de prijs!) en je moet soms met gammele pontjes een rivier oversteken. Uiteindelijk kwamen we toch redelijk soepeltjes aan in de hoofdstad van Bolivia. Hier een hostel gezocht en daarna samen heerlijk gegeten in een restaurant van (echt toevallig!) Nederlands-Belgische eigenaren. Walhalla; er stonden hier zelfs kroketten en uitsmijters op de kaart! De beste steak ooit gegeten! Daarna voldaan naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley