Jinghong

1 jan 2007: vervolg

Na de heerlijke massage gingen we onze abnamro rekening via internet checken. We hadden twee dagen daarvoor namelijk geprobeerd om geld via een pinautomaat op te nemen, maar de machine was gecrashed en er was geen geld uit gekomen. Dit was ons al een keer eerder gebeurd (twee weken daarvoor) en toen was het geld wel afgeschreven terwijl we neits hadden gehad. we vreesden dus weer voor hetzelfde. En inderdaad....geld afgeschreven terwijl we niets hadden ontvangen uit de automaat. Dus wij voelden ons wederom belazerd en gingen naar de bank, maar die was al dicht. die avond was niet bepaald gezellig omdat het totaal bedrag van 'wel afgeschreven, maar nooit ontvangen' nu in totaal al op vijfhonderdvijftig euro stond.

2 jan:
Meteen naar de bank gegaan en meegedeeld dat we ons geld terug wilden. gelukkig kon de mevrouw van de bank een paar woorden engels...ze zei dat we dan over een paar dagen terug moesten komen, maar wij weigerden weg te gaan totdat ze met een goede oplossing zou komen. Na wat wachten en nadat zij met verschillende personen (bazen?) had gebeld en nadat we het bonnetje uit de automaat hadden laten zien kwam ze met het volgende idee. We zouden samen de bewakingsbeelden van de automaat gaan bekijken om te controleren of we daadwerkelijk niets hadden gehad...Dus wij mee naar boven naar een shabby kantoortje...waar allemaal monitors stonden. Uiteindelijk vonden we het juiste filmpje. Er ging toen echt een gevoel van blijdschap door ons heen omdat we wisten dat we zo konden bewijzen dat we niets hadden gehad. vanaf dat moment was het eigenlijk alleen nog maar heel leuk. Het was echt heel grappig om op de videobeelden te zien hoe wij met elkaar aan het ruzieeen waren en ons maar te zien wachten op het geld en de verontwaardiging (armen in de lucht, op het apparaat slaan terwijl het aan het ratelen was) nadat er niets uit het apparaat gekomen was.
de mevrouw was overtuigd, dus wij moesten vervolgens buiten wachten en zij ging met een bewaker de pinautomaat openen om het geld er alsnog uit te halen. Later tikte ze keurig met ons af....

Om dit te vieren heerlijke fruitshakes gedronken in een nabijgelegen restaurant en daarna een bus gepakt naar galamba. dat is een plaatsje een uur ten zuiden van Jinghong. was wel aardig. tijdje bij langs de Mekong rivier gezeten en gewoon de hele tijd mensen zitten kijken die van de pont af kwamen.

3 jan.
Met de bus naar de "wild elephant valley". Klinkt zeer veelbelovend, maar het bleek een dierentuin op z'n chinees te zijn. Helemaal geen wilde olifanten maar circusolifanten die kunstjes doen voor het chinese publiek en aligators en apen in hokken. We vonden het vooral heel grappig dat er aan het begin van het park allemaal verkeersborden stonden met 'niet toeteren', terwijl er in het park chineze acteurs in 'flintstone kledij' op allerlei oeroude trommels aan het slaan zijn en dit geluid wordt ook nog eens tien maal versterkt en knettert door grote boxen. Wat een rust..!
Nadat we in het dierentuingedeelte waren geweest, gingen we met een kabelbaan (daar zijn chinezen gek op...) naar het 'jungle' gedeelte. dit betekent: betonnen paden met heel veel chinezen erop die allemaal hun gids volgen met het rode vlaggetje en de megafoon. echt heel grappig om te zien hoe volgzaam deze chinezen zijn.....De wandeling eindigde in het circusgedeelte met de olifantenoptredens.
We hadden een totaal andere omgeving verwacht, maar het was een uitstekende plaats om wat van de moderne chineze cultuur te proeven.
Toen we weer terug wilden gaan naar Jinghong bleek er geen bus te gaan. Uiteindelijk maar een taxi gepakt naar de 'Coll Gate' (chinezen hebben coll gates in plaats van toll gates, tenmiste als je de verkeersborden moet geloven). En toen langs de snelweg gewacht voor een lift. we werden opgepikt door een Deen en zijn chinese vrouw. Erg aardige mensen.

Foto's van bovenstaand verhaal:
http://www.mijnalbum.nl/Uitnodiging=SI8ZPIUI

4 jan.
Jinghong verlaten en in de richting van Loas gereisd naar Mengla (in china). Geen bijzondere stad, vooral een grensplaats. Grappig detail was dat we daar geld wilde wisselen bij de grootste bank van de stad, maar dat dat niet mogelijk was (en dat vlak bij de grens!!). Maar de bank bood een andere mogelijkheid: ze belden een chaggeraartje van de straat waarbij we wel yuan konden wisselen voor dollars.....dat hebben we dus maar niet gedaan.

5 jan.
De bus gepakt naar Luang nam tha (laos). we zaten in de bus met aardige schotten die we al in Meng la hadden ontmoet. bij de grens een visum voor Laos gekocht bij het ene loketje, waarna het bij het volgende loketje weer gecontroleerd werd en vervolgens over de grens gelopen waar het nogmaals werd gecontroleerd. we vroegen waarom het zo omslachtig was, waarop zij brilliant antwoorden: "misschien zijn mijn collega's de stempel vergeten."