You want Tuk Tuk my friend?

29 jan vervolg
Toen we in Pnom Penh aangekomen waren en de bus uitstapten werden we overspoeld door tuk tuk drivers. Samen met Annelize zo snel mogelijk in eentje ingestapt die ons naar ons hostel bracht. Het hostel is in een vrij relaxed deel van de stad. Vanaf het terras van het hostel hadden we uitzicht over een meer en konden we de zon in het water zien zakken. Die avond nog naar de boulevard gelopen en daar wat met Annelize gedronken.

30 jan
Vroeg opgestaan en op de fiets naar de Ambassade van Myanmar om daar een visum aan te vragen. Het fietsen door Pnom Penh is eventjes wennen want er is heeel veel verkeer en er zijn geen verkeersregels. Op de hoofdwegen ben je de hele tijd om je heen aan het kijken omdat er van elke kant verkeer kan komen. Maar eenmaal gewend is het heerlijk omdat de rijwind wat verkoeling geeft en alle bezienswaardigheden op fietsafstand zijn. Vanuit de ambassade door naar het Tuol Sleng museum. Erg indrukwekkend. Dit was vroeger een school die door de Rode Khmer tijdens de burgeroorlog/dictatuur is gebruikt als gevangenis. De Rode Khmer was een beweging die een soort van coup pleegde en het land overnam halverwege de jaren 70 (tot eind jaren 70). Ze waren van mening dat alle cambodianen op het land moesten werken. Mensen die afweken van dit ideaal (hoger opgeleidden, monniken, kunstenaars etc) werden opgepakt en o.a. in Tuol Sleng gevangen gehouden en gemarteld. In de gevangenis (het museum) zijn foto's te zien van hoe mensen (dood) werden aangetroffen nadat het regime was opgeheven. Heel indrukwekkend! Hetgeen mij (Door) het meest heeft verbaasd is dat de Rode Khmer mensen van hun eigen ras of volk uitmoorde (i.t.t. de nazi's-joden). Pijnlijke gedachte dat er in bijna elke cambodiaanse familie slachtoffers zijn gevallen (in totaal 2 miljoen).

Na de vreselijke indrukken die we hadden opgedaan in Tuol Sleng even lekker zitten lunchen om bij te komen. Vervolgens zijn we naar de Russian Market gegaan en daar hebben we een echte neppe Lowe Alpine tas voor Jesse gekocht omdat zijn oude dagtas uit elkaar viel (dag tas!).

31 jan. Naar de killing fields gefietst. Dit is het gebied waar de gevangenen uit Tuol Sleng, na "bekend" te hebben, naar werden afgevoerd en afgeslacht. Er zijn verschillende massagraven gevonden, waarin lijken van onthoofde mensen, baby's en vrouwen. Om kogels te sparen werden mensen vaak doodgeslagen (baby's tegen een boom!) De sporen hiervan zijn te zien op de schedels die opgestapeld liggen in het monument wat op de killing fields staat (zie foto's in link vorige bericht). Verder is er niet heel veel bijzonders te zien ter plaatse, alleen op het moment dat je er bent is de gedachte aan wat zich hier heeft afgespeeld nog huiveringwekkender. Overal op het terrein zie je trouwens bedelaars, slachtoffers van het regime en de erfenis ervan (landmijnen). Sommigen zijn afschuwelijk verminkt.

Wat wel erg raar is en tegenstrijdig met de gevoelens van medelijden is dat het geheel best commercieel is (opgekocht door een ondernemer) en dat er zelfs een schietbaan naast ligt!

Na deze enerverende dag, alle indrukken en het lange stuk fietsen door de hitte hebben we weinig meer gedaan dan luieren in de hangmat en zonsondergang kijken.

01 feb. Naar het Koninklijk paleis geweest.Was wel mooi, maar we hebben mooiere dingen gezien. Jaja, je wordt een beetje verwend op den duur... Verder een heerlijk gebakje gekocht bij een duur hotel (na 18.00u 40% korting: we blijven Nederlanders he!) 's Avonds wat gedronken met Mathieu, een Franse jongen die we al eerder hadden ontmoet.

02 feb. VIP-Bus naar Siem Reap, om Angkor Wat te bezoeken. Prima reis, prima guesthouse.