Tempels, tempels en nog eens tempels!

Zie ook update vorige bericht!

8 maart
Op de fiets gesprongen, de hitte in, richting Bagan! Ooit (ong. 900 jaar geleden) was Bagan het centrum van een glorieus koninkrijk, maar wat er nu van rest is een uitgestrekt landschap met tempels zo ver als het oog reikt.. Het mooie van Bagan is dat je een groot aantal tempels kunt beklimmen (nadat de “key master” je toegang heeft verstrekt) en dat de tempels op een open vlakte staan. Zodoende heb je overzicht over bijna het hele gebied en wat je dan ziet is tempels, tempels en nog eens tempels. Vooral de zonsondergang (en tevens –opgang, alleen die is niet voor ons weggelegd i.v.m. ons dagritme ;-) ) is schitterend omdat het oranje-rode licht dan langs de spitsen van de pagoda’s strijkt. Een schitterend plaatje! Sommige van de pagoda’s hebben binnenin nog prachtige, uitgewerkte fresco’s op de wand.

Er wordt wel eens een vergelijking gemaakt met Angkor Wat, alleen wij kunnen hier hier maar deels mee eens zijn. Het oppervlak waarover de temples verdeeld zijn is inmens, het aantal tempels (hier pagoda’s genoemd) is gigantisch, maar de aan de schoonheid van Angkor kan Bagan in onze ogen niet tippen. Daar waar elke steen van een Angkor-tempel minitieus versierd is, daar rest bij een Bagan-tempel slechts hier en daar een welgevormd stuk pleisterwerk… Maar toch is het erg indrukwekkend om er doorheen te fietsen en je in te beelden hoeveel mensen hier hebben gewoond, gewerkt en aanbeden. Alle kloosters en huizen die ooit tussen de pagoda’s hebben gestaan zijn vergaan omdat ze van hout waren, maar het moet in zijn hoogtijdagen een groots gezicht zijn geweest om Bagan te aanschouwen. Het bijzondere aan Bagan heden tendage is dat je vrij gemakkelijk naar plekken toe kunt gaan waar geen tourist te bekennen is. Dat is bij de tempels van Angkor een stuk moeilijker.

Aan het eind van de dag moe, maar voldaan, gegeten bij ons favoriete restaurant: "wonderful tasty". Leuke namen verzinnen ze hier toch...

9 maart
De tempels zijn stuk voor stuk erg mooi, maar de keerzijde van de medaille is dat er +/- tien jaar geleden een gedwongen volksverhuizing heeft plaatsgevonden. In onze gids lazen we dat er vroeger in Old Bagan Burmesen woonden die van de overheid slechts een week de tijd hebben gekregen om in een nabijgelegen dorp hun huizen te herbouwen. Ook dit draagt weer bij aan het dubbele gevoel dat we al eerder omschreven hebben.
Op een gegeven moment kwamen we bij een Hindoetempel en daar verkocht een man allerlei zandschilderijen van eigen hand. We vonden ze erg mooi en zagen het ook als een manier om de plaatselijke bevolking financieel te steunen. Daarom hebben we er een flink aantal gekocht.
Toen we ‘s avonds de zonsondergang vanaf een kleine tempel wilden bekijken kwamen we de Canadees tegen die we ook in de trein naar Hsipaw hadden ontmoet. Doordat je als tourist gebonden bent aan bepaalde gebieden die je kunt bezoeken, kom je vaak dezelfde mensen tegen.


10 maart
Vroeg uit de veren om in de koelte van de morgen een aantal bekende tempels te bezoeken. Rond het middaguur keerden we weer terug voor een lunch. Na 12 uur wordt het echt superheet. Vandaar de rustpauze. Rond een uur of vier een eind het veld ingefietst over allerlei zandwegen naar een ‘zonsondergang tempel’. Wij dachten dat wij de enigen zouden zijn maar even later kwamen er allemaal tourbussen met hordes duitse en israelische toeristen aanrijden. Het was gedaan met de rust. Maar toch was het nog steeds heel mooi om de zon achter al die pagoda’s en tempels onder te zien gaan. Het leuke van de tempels van Bagan is dat je vaak (i.t.t. de zojuist beschreven zonsondergangtempel) in je eentje een tempel bezoekt. Je voelt je dan echt een beetje een ontdekker, lopend met je zaklampje in donkere gangetjes.

11 maart
Met Andrew, een jongen uit Maleisie een route gefietst langs de meer afgelegen tempels. Dit keer kwamen we langs veel temples met fresco’s. Supermooi om te zien. We eindigden onze dag wederom bij de Hindoetempel waar onze favoriete schilder zijn zandschilderijen op katoendoek verkocht. Weer 3 nieuwe exemplaren gekocht, plus nog wat andere leuke souvenirs. Onder andere kopjes (servies) die gemaakt zijn van paardenhaar. Echt heel bijzonder. De schilder liet ons het hele proces zien van hoe de schilderijen worden gemaakt. Eerst wordt het katoendoek met lijm en rivierzand bewerkt. Vervolgens beschilderen ze het op prachtige wijze. Met 1 exemplaar zijn ze ongeveer 2 a 3 dagen bezig. Het total aantal schilderijen dat we hebben gekocht komt nu op 13! Gelukkig kun je ze oprollen en zijn ze gemakkelijk mee te nemen (licht).
In de middag stapten we in onze luxe VIP bus. Dat betekent hier: een bus van 20 jaar oud. Echt relaxed, want er zat airco in en we hadden goede stoelen…Klaar om weg te gaan!

Foto's van Bagan:
http://www.mijnalbum.nl/Uitnodiging=OHVYCHMZ

12 maart
Het overgrote deel van de weg was goed begaanbaar, maar er zaten ook stukken onverharde weg tussen. Dan zaten we echt met een trui voor onze mond omdat je anders al het stof (zand) inademt. Vlak voordat we in Yangon arriveerden kreeg de motor problemen, maar na een half uur kreeg de chauffeur de motor weer aan de praat. De rit verliep dus vrij voorspoedig.
In het hostel aangekomen eerst wat bijgeslapen en gelezen en daarna het internetcafe ingedoken. Morgen nog 1 dag in Yangon en dan pakken we overmorgen het vliegtuig terug naar Bangkok.